“…kadınların köklü ve kesin bir kayıtsızlıkları vardır şiire karşı. bu bakımdan “eylemci” insanlara benzerler-bütün kadınlar “eylemcidir” aslında. gençken, kurnazca bir nedenle şiire ilgi duyarmış gibi görünürler: şiir, kadınların gerçek saydıkları her şeyin kökünde yatan bir çoşkunluktan, bakhoş ayinlerine özgü bir coşkunluktan döğar. kadınlar, toy ve özentili oldukları zamanlarda bile, hayatla karşı karşıya geldikleri zaman içlerinde uyanan o gerçek ve etkin duyguyla başka bir duyguyu hıçbir zaman birbirine karıştırmazlar… ”
Yaşama Uğraşı (sf:124)
Virginia Woolf’a ithaf ediyorum.. :)
