beyazı bulaştı tenimin karasına
ay kıskandı beni?
bilmem hangi öpüşte düştü dudağındaki yalan
yüreğimin koruna
hangi akşamda kaldı yıldızları gecenin?
içimde çoğaldıkça sana gelme hevesim
kendimi uykuların bile uğramaya çekindiği
gecelere zincirledim?
bedenime sığdıramadığım yüreğimde
kabuk bağladı düşlerim? izin ver
ilacım olsun, boncuk boncuk terin?
bu gece kınasını kardım içimdeki gelinin
çeyizi ,iğne oyalı bohçasına doladığı saf gülüşleri
bir de yalan sevişlerden arta kalan yüreği?
{Lou Andreas-Salóme, 1861-1937, İçimdeki Gelin}