Ingeborg Bachmann: Beni Seine Nehri’ne götür, küçük balıklara dönüşene ve birbirimizi yeniden tanıyana kadar bakalım sularına…
Bir düşünce boyu yanında olmama izin ver. Paul Celan:
Önemli olan sadece bu değil, sadece konuşmak değil, ben senin yanında suskun kalmak da istiyordum.
Bir düşünce boyu yanında olmama izin ver. Paul Celan:
Önemli olan sadece bu değil, sadece konuşmak değil, ben senin yanında suskun kalmak da istiyordum.
Bir gün ve bir gün daha Lodoslu sen.
Sessizlik yürüdü yanımızda. İkinci, belirgin bir yaşam gibi.
Kazandım, kaybettim, inandık yavan mucizelere. Göğe irice yazılmış dal, taşıdı bizi
Büyüdü ayın çizdiği yolda,bir sabah yükselip girdi düne, şamdanı aldık.
Sessizlik yürüdü yanımızda. İkinci, belirgin bir yaşam gibi.
Kazandım, kaybettim, inandık yavan mucizelere. Göğe irice yazılmış dal, taşıdı bizi
Büyüdü ayın çizdiği yolda,bir sabah yükselip girdi düne, şamdanı aldık.
Ağladım avucuna…” (s.83)
-Paul Celan ise 1970 baharında kendini Senn Nehrine atarak intihar etti-Ingeborg Bachmann 1973 ‘de evinde çıkan yangında öldü-
