Konuşmayı öğrendik henüz susmasını bilmeden
Bilgeliğe soyunduk çıplak kaldık, utandık
Rüyalar anlattık birbirimize inanmadan öyle
Sunulmuş özgürlüklere katıldık çoğaldık
Kelimelerle oynadık adına gerçekler dedik..
Kendimizi tanımadan sevmeye özendik, gizlendik
Masallar anlattık birbirimize inanmadan öyle
Gecikmiş sevgilerle ağırlandik aldatıldık
Durmadan koşuşturduk ulaşabilmeye
İsimlendirdik herşeyi gururlandık
Zaman akıp gider miydi
Sorun muydu bu yollar
Ya da niye yasadığını bilmeden
Sonsuz muydu yürüdüğümüz bu sokaklar
Ya da bir düş müydü yaşamak
Var olmak görebilmek
Düş olmak.
Murat Çelik – Düş Sokağı Sakinleri