Son günlerinde bütünüyle yaşamdan umudunu kesen şair, artık tamamen iç dünyasına kapanmış ve uzun zamandır korkarak düşündüğü o intihar girişimine daha çok yakınlaşmaya başlamıştır, bir önceki gün, “Artık sabahı da kaplıyor acı.” diye kısa bir not düştükten sonra 27 Mayıs günlüğüne şunları yazmış, intihara büyük bir adım daha atmıştır..
’48-’49’daki mutluluğumun hesabı görüldü. Bu soylu mutluluğun gerisinde şu vardı: Güçsüzlüğüm ve hiç birşeye bağlanmayışım. Şimdi, kendime göre, girdabın içine girdim: güçsüzlüğümü seyrediyor, onu iliklerimde hissediyorum, beni ezen siyasal sorumluluğu yüklenemiyorum. Bunun tek çözümü var: intihar.
Cesare Pavese – 27 Mayıs 1950
