Öfke,
kara bir orak gibi,
kuşatır beni.
Her gün,
bir Nazi götürürdü,
sabah saat 8’de,
bir bebeği
ve kahvaltı için hafif ateş tepişirdi tavasında.
Ve ölüm bakar ilgisiz bir gözleve kazır tırnak diplerindeki kiri.
İnsan şeytandır,
Bağırırım avaz avaz
İnsan bir çiçektir yakılmamalı,
Bağırırım avaz avaz.
İnsan çamurlara bulanmış bir kuştur,
Bağırırım avaz avaz.
Ve ölüm bakar ilgisiz bir gözleve kaşır kıçını.
İnsan minik pembe ayakları ile,
olağanüstü parmakları ilebir tapınak değildirama bir keneftir.
Bağırırım avaz avaz.
İnsan, bir daha asla bardak kaldırmasın.
İnsan, bir daha asla kitap yazmasın.
İnsan, bir daha asla ayakkabısını giymesin.
İnsan, bir daha asla gözlerini açmasın
bu tatlı Temmuz gecesinde.
Asla, asla, asla, asla, asla!
Bağırırım avaz avaz bütün bunları.
Yalvarırım Tanrı işitmesin beni!
Anne Sexton
Çeviri Tuğrul Asi Balkar
